Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΟΝΕΪΚΟΥ ΡΟΛΟΥ
Ο σπουδαιότερος ρόλος στη ζωή του ανθρώπου είναι να είναι γονιός – αρωγός για το πέρασμα του βρέφους στην ενηλικίωση και την ανάπτυξη του διανοητικού και συναισθηματικού επιπέδου του παιδιού. Ο γονιός σε αυτήν εξελικτική περίοδο της ζωής του, έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά τραύματα που δημιουργήθηκαν κατά τη δική του παιδική ηλικία, τα οποία καθρεφτίζονται κάθε τόσο στα βιώματά του ως γονέας. Δύσκολο να γίνουν αντιληπτά και ακόμα δυσχερέστερο να γίνουν διαχειρίσημα και να βρεθούν λειτουργικοί τρόποι αντιμετώπισης, ώστε να μην υπονομεύεται ασυνείδητα η σχέση με το παιδί.
Υπάρχουν κάποιες βασικές κατευθυντήριες οδοί. Αρχικά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως το παιδί εκφράζει ότι νιώθει και σκέφτεται, μέσα από την συμπεριφορά του, δεν προσπαθούμε να δομήσουμε εμείς το χαρακτήρα του παιδιού αλλά να τον ανακαλύψουμε και να το βοηθήσουμε να εκφραστεί με λέξεις. Είναι καίριας σημασίας, να μην υποτιμούμε τα συναισθήματα του παιδιού αλλά να το ακούμε και να προσπαθούμε να το κατανοήσουμε, έτσι, θα νιώσει σημαντικό και θα διεκδικήσει τη θέση του στην κοινωνία ως ένας υγιής ενήλικας. Η ανάληψη υποχρεώσεων από το παιδί ανάλογα με την ηλικία του, του προσφέρει την αίσθηση ικανότητας και την αντίληψη της σχέσης δικαίωμα – υποχρέωση. Η διατήρηση σταθερότητας στο καθημερινό πρόγραμμα, τα όρια και τις υποσχέσεις που δίνουμε στο παιδί, θα του καλλιεργήσει αίσθημα ασφάλειας για τον κόσμο και τους ανθρώπους. Η παραδοχή του λάθους και η συγνώμη από την πλευρά των γονιών είναι σημαντικό στην ανατροφή των παιδιών, καθώς τα τελευταία μιμούνται το γονεϊκό πρότυπο, εκπαιδεύονται βιωματικά στην παραδοχή των λαθών τους και έτσι εντάσσονται ομαλά και ώριμα σε κοινωνικές ομάδες. Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως το κυνήγι της τελειότητας αποφέρει μόνο απογοήτευση τόσο για την καταλληλότητα ως γονιός όσο και για τα επιτεύγματα του παιδιού.
Η ευτυχία του γονιού ως άτομο είναι εξίσου σημαντική για την υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, το οποίο για να νιώσει ασφάλεια και αυτοεκτίμηση χρειάζεται κάποια βασικά συστατικά στις πρώτες του σχέσεις : σεβασμό, κατανόηση, αναγνώριση των δικαιωμάτων του, επιβράβευση για τα επιτεύγματά του ανάλογα με το αναπτυξιακό – ηλικιακό του επίπεδο και άνευ όρων αγάπη και αποδοχή.